zima na majorce
 |
wylot
kimam na berlińskim lotnisku czekając na samolot, który miał odlatywać o 5 rano
przed odlotem podjechała do samolotu przedziwna maszyna i zmyła lód ze skrzydeł
a to już pobudka nad majorką (widok przez zamarznięte okno - wg termometru na zewnątrz samolotu było minus 63 stopnie)
palma de mallorca
pierwsze co zobaczyłem w centrum palmy to meta rajdu starych samochodów, ten na zdjęciu to fiat topolino, produkowany w polsce przed wojną.
taki tam klasztor w jednej z uliczek, nie wchodziłem, bo odstraszała tabliczka "no perros" ;)
gotyk i palmy - coś tu nie gra :)
łaźnie arabskie (bo majorka we wczesnym średniowieczu była arabska, a ta katedra z poprzedniego zdjęcia stoi na miejscu głównego meczetu
w niektórych miejscach trzeba pokonać trochę schodków
pierwszy nocleg
spałem w górach w zachodniej części wyspy, spałem to za dużo powiedziane. wokól mnie było kilkanaście głośno mlaskających kóz, zżerających wszystko co się da.
no namiotu nie zabrałem, spałem w worku biwakowym legii cudzoziemskiej
śniadanko w stylu południowym
off road
no i ruszyłem w góry. szlaki tam były zupełnie nie oznakowane, a wycieczka wygladała tak, że przeciskałem się wąską ścieżką taką metodą: 1 km targałem sakwy, wracałem 1 km po rower, 2 km targałem rower, zostawiałem go, wracałem 1 km po sakwy, niosłem je 2 km, wracałem 1 km po rower, targałem go następne 2 km, wracałem 1 km po sakwy... i tą metodą zrobiłem kilkanaście kilometrów, rower z założonymii sakwami się na ścieżce nie mieścił. nie miałem ochoty robić zdjęć, zrobiłem dopiero na głównej drodze.
małe piaggio szczelnie wypełnione grubym kierowcą dzielnie zapingala pod górkę.
wiejski psiak
w końcu tak zamotałem, że jadąc na wschód nocleg wypadł mi jakiś kilometr na zachód od poprzedniego. za to spałem w fajnym miejscu i miłym towarzystwie. to jest stara wieża służąca kiedyś do wypatrywania piratów, na całej wyspie jest ich kilkadziesiąt. a dziwczyna jest z swajcarii i właśnie gotujemy jakieś śniadanie w piecu zbudowanym z dachówek (bo coś hiszpańska butla nie chciała współpracować z francuskim palnikiem).
wzdłuż brzegu
lubię takie włochate palmy
osłów jest tu więcej niż w sejmie
migdałowiec wyrósł w murze
tak się tym razem poukładałem, że nawet nie musiałem się specjalnie zatrzymywać by popatrzeć na mapę (ale żeby zrobić fotkę to już musiałem :) )
valldemossa
a to miasteczko przywitało mnie jesienią, rosło tu dużo platanów, a one zrzucają liście na zimę
tym razem nocleg z osłami. tu śniadanko (ja nie jadłem)
a tu strasznie wiało (port soller)
dziwy natury
pajęczyny mają kształt kuli
gdy się zetnie palmę to widać, że nie jest drewniana tylko z takich włókienek i można ją tak po niteczce zupełnie rozłożyć :)
a tu dziw największy, gościu stoi na kontenerze pełnym muszli sedesowych i je jedna po drugiej rozwala młotkiem.
nie wiem czemu ale ciągle pod górkę
śniegu było więcej (na większych szczytach) w końcu to połowa stycznia
puig major
puig major był głównym celem mojej wycieczki, miałem zamiar wdrapać się na rowerze na szczyt. gdy dojechałem do podnóża góry napotkałem dwa równoległe płoty i szlaban, gdy się tam zatrzymałem od razu zjawili sie żołnierze tłumacząc, że mam spływać bo to "zona militar". wiedziałem że na szczycie jest amerykańska stacja radarowa ale nie przypuszczałem, że z tego powodu otoczą płotem cały masyw. na pożegnanie zrobiłem taką fotkę "z biodra".
a to na prawdę duża góra, ma 1445 metrów z tym, że wychodzi prosto z morza, gdyby nie była w chmurach to i tak by się w kadrze nie zmieściła. na zboczu widać trawersującą drogę, biały budynek na dole to jednostka wojskowa.
sa calobra
najbardziej pokręcona droga jaką w życiu jechałem, a co bolesne jechałem nią w obie strony. i niech nikt nie myśli ze tu jakieś super prędkości można osiągać (max miałem 55 km/h), droga jest tak pokręcona, że nawet nie ma się kiedy rozpędzić, bo hamulce w rowerze z pełnymi sakwami działają nienajlepiej, a jedyną ochroną przed wpadnięciem w przepaść jest najczęściej półmetrowy murek który w przypadku cyklistów może uratować rower ale nie rowerzystę :) droga momentami jest tak wąska, że gdy mijał mnie autobus musiałem zejść z roweru i przykleić się do skały.
porażka dnia, miałem nadzieję, że przejdę parę kilometrów wąwozem torrent de pareis i nie będę musiał wracać tą samą drogą. część trasy pokonałem nawet po kolana w wodzie (przy okazji przetestowałem sakwy w zanurzeniu) ale po jakimś czasie trasa zmieniła się w trasę wspinaczkowo nurkową i zawróciłem
z górki
tak wygląda człowiek po nocy pod gołym niebem w ujemnej temperaturze w śpiworku za 70 zł :) w tle wylot wąwozu torrent de pareis, to ponoć drugi co do wielkości wąwóz w europie.
no i w końcu proste drogi, nawet osobny pas dla rowerów.
obiad na plaży. właśnie się podgrzewa na słońcu. jakoś zawsze ciężko mi innych namówić ta tą potrawę (surowa pizza z supermarketu - 1 euro :P)
to, że już za górami, na majorce nie znaczy wcale ze będzie płasko, znaczy raczej, że będzie ciepło i słoniecznie
wschodnia majorka
wschodnia majorka ma wyraźnie arabskie korzenie. na tym zdjeciu mury miejskie alcudii (w czasach arabskich nazywała się al-kudia)
mój wielbłąd :)
a tu na przykładzie miasteczka arta widać czemu prawie nie robiłem zdjęć w miastach, uliczki są tak ciasne i pokręcone jak w arabskich medinach i właściwie nic się w kadrze nie mieści
parc natural de s' albufera
bardzo fajne miejsce, najwieksze mokradła w rejonie śródziemnomorskim, rezerwat ptaków. jest ich tu ponoć 200 gatunków. ja widziełem 2 :) kaczki i takie dziwactwa co nie latają ale machając skrzydłami biegają po wodzie. wszedłem tam co prawda po zamknięciu więc inne może już poleciały do domu, za to widziałem jeszcze woły brodzące w wodzie i wykąpałem się w tutejszej łazience (niby zamknięty park a wszystko pootwierane)
południowa majorka
świnie się pasą
styczeń to pierwsze oznaki wiosny, zaczynają kwitnąć migdałowce
przy drogach rosną też mandarynki
ogólnie południe jest plażowo ławkowe
cały ostatni dzień spędziłem na plaży z martinem - czechem z birningham który mnie zagadał bo widział, że jadę na czeskim rowerze, przegadaliśmy kilka godzin. martin przyjechał na majorke powspinać się. myślał że kogoś spotka na miejscu kto by go poasekurował, a okazało się, że jest pusto i przesiedział cały tydzień w górach samemu, boulderując tylko.
do domu
himmel über berlin :)
a to z drugiej strony chmur
teraz powinna zacząć sie opowieść jak to wylądowałem w berlinie a mój bagaż w hamburgu, i jak marzłem w ubrany tak jak wsiadałem do samolotu na majorce, zwiedzając berlin rowerkiem w śnieżycy (40 km w samym mitte), czekając na autobus do zabrza o 23... ale wam daruję. koniec
